بهار در پاییز

گوشی تلفن رو بر میداری الو سلام ... شما کی هستین؟؟ دارم با همسایه یا یکی از دوستان توی کوچه سلام و احوالپرسی میکنم ... تو هم میگی : سلام ... شما کی هستین؟؟ خونه آقاجون مهمون اومده و تو اونا رو تا حالا ندیدی از من میپرسی: اینا کی هستن... بعد از مدت زمان کوتاهی هم خودت میری از شون میپرسی...  سلام ... شما کی هستین؟؟ ...

*مثلا وقتی بهت میگم پفک و نوشابه خوب نیست بخوری و اگر بخوری مریض میشی ... زودی قبول میکنی حتی اگر توی مهمونی باشیم و ما اونجا مجبور به خوردن باشیم اما تو منطقی حتی اونجا هم تقاضای خوردن نمیکنی  تازه اگه تعارفت هم کنیم : میگی نه نوشابه اَهِ ... پفک بدِ ...   *عاشق شکلاتی ... اما اگر بهت بگم عزیزم الان نباید بخوری آخه دندونت خراب میشه بذار جیبت و فردا بخور.... کمی تامل میکنی و شکلات رو توی جیبت میذاری و میگی ... مامان شُشُلات(شکلات) تو جیبم دُذاشتم(گذاشتم) فَدا بخورم *یکی از شخصیتهای خانواده رو که شدیدا بهشون علاقه داری عمو محمد هستش(شوهر عمه فاطمه جون) و همش دوست داری بریم خونشون آخه چون اونا بلندگو و میکروفن دارند و از اونج...

توی ماشین نشستیم و داری برام حرف می زنی دیروز با بابایی رفتم خونه عمو محمد با کوثر بازی کردم دیروز رفتم .... علی اصغر تو رویای دیروز منی خدایا شکرت ...

خ یلی زود گذشت... دیگه از اون کوچولوی ، تپل مامان خبری نیست .. همونی که وقتی گرسنه اش می شد،  بی صبرانه منتظر خوردن شیر می شدو حتی توی تاریکی شب هم، میمکید و میخورد... همونی که وقتی شیر میخورد یک طوری نگاهت میکرد که با همه نگاه های عالم فرق داشت... همونی که وقتی بغلش میکردی بهت لبخند میزد و نگاهت میکرد دیگه از آروزهای  من و بابایی که کی میخواد بیشینه ، کی میخواد چهار دست و  پا راه بره ، کی راه میره و هزار آرزوی کوچولوی  دیگه خبری نیست... آرزو هامون هم با بزرگ شدنش بزرگتر شدند   دوسال میشه که زندگیمون با حضور یک فرشته، بهشتی شده  ... دو سال میشه که اوقاتمون ، تمام شب و روزمون با حضورش پر میشه ... و...